تست نوار قلب یا الکتروکاردیوگرام چیست؟

نوار قلب یک فرآیند تشخیصی است که در آن فعالیت الکتریکی قلب به صورت گرافیکی ضبط می‌شود. این فرآیند با استفاده از دستگاهی به نام الکتروکاردیوگرام (ECG یا EKG) صورت می‌گیرد. در این فرآیند، الکترودهایی روی سطح بدن قرار داده می‌شوند که سیگنال‌های الکتریکی قلب را اندازه‌گیری می‌کنند. نوار قلب معمولاً برای تشخیص اختلالات ریتم قلب، بیماری‌های عروق و قلب، آسیب‌های عضلانی و سایر مشکلات قلبی استفاده می‌شود.
این تست معمولاً به عنوان یکی از ابزارهای مهم در تشخیص بیماری‌های قلبی توسط پزشکان و متخصصان قلب و عروق استفاده می‌شود.

تست نوار قلب چیست؟

تست نوار قلب یا الکتروکاردیوگرام (ECG یا EKG) یک فرآیند تشخیصی است که برای ضبط فعالیت الکتریکی قلب استفاده می‌شود.

در زمان انجام این تست، فعالیت الکتریکی قلب که از زمانی که ایمپالس الکتریکی از ناحیه گره سینوسی شروع می‌شود و به سایر ناحیه‌های قلب منتقل می‌شود، ضبط می‌شود. این فعالیت‌ها به صورت موج‌های الکتریکی روی نوار قلب به تصویر کشیده می‌شوند که به پزشک کمک می‌کند تا وضعیت و عملکرد قلب را تحلیل و تشخیص دهد.

تست نوار قلب معمولاً برای تشخیص اختلالات ریتم قلب، بیماری‌های عروق و قلب، آسیب‌های عضلانی و سایر مشکلات قلبی استفاده می‌شود. این تست معمولاً به عنوان یکی از ابزارهای مهم در تشخیص بیماری‌های قلبی توسط پزشکان و متخصصان قلب و عروق استفاده می‌شود.

الکتروکاردیوگرام یا EKG چیست؟

در این تست، الکترودهایی به پوست نصب می‌شوند که سیگنال‌های الکتریکی تولید شده توسط عضلات قلب را ثبت می‌کنند. این سیگنال‌ها به عنوان نوار الکتروکاردیوگرام (الکتروکاردیوگرام) نمایش داده می‌شوند که به پزشک کمک می‌کند تا فعالیت الکتریکی نرمال یا ناهنجار قلب را ارزیابی کند.

نوار ECG به صورت موج‌های مختلف نمایش داده می‌شود که هر موج نمایانگر یک فاز از فعالیت الکتریکی قلب است. این موج‌ها شامل موج P (نشانگر نوعی انقباض در دهلیز‌ها)، موج QRS (نشانگر انقباض بطنی) و موج T (نشانگر بازگشت به حالت استراحتی) می‌باشند. با تحلیل نوار ECG، پزشک می‌تواند اطلاعات مهمی را در مورد فعالیت الکتریکی و عملکرد قلب شخص به دست آورد، از جمله نرمال بودن ریتم قلب، وجود اختلالات ریتمی، عوارض عروقی و دیگر مشکلات قلبی.

آیا نوار قلب با الکتروکاردیوگرام تفاوتی دارد؟

خیر تفاوتی ندارند .
نوار قلب و الکتروکاردیوگرام (ECG یا EKG) در واقع همان یک چیز هستند و از اصطلاحات مترادف استفاده می‌شود.
به عبارت دیگر، هر دو اصطلاح به یک فرآیند تشخیصی اشاره دارند که برای ضبط فعالیت الکتریکی قلب به کار می‌رود.
بنابراین، هیچ تفاوت اساسی بین نوار قلب و الکتروکاردیوگرام وجود ندارد و این دو عبارت به طور متبادل استفاده می‌شوند.

تاریخچه نوار قلب

تاریخچه  الکتروکاردیوگرافی (ECG یا EKG) به دوران اوایل قرن بیستم بازمی‌گردد. در زیر به برخی از رویدادهای مهم در تاریخچه این فناوری اشاره می‌شود:

 1895-1903: هنری گیولیویچ رومانوفسکی، یک فیزیولوژیست روسی، اولین توصیف‌هایی را ارائه داد که بعدها به عنوان الگوی مبدأ  الکتروکاردیوگرام یا EKG

تلقی شد. او به تحقیقاتش در مورد انقباضات قلب و ثبت نوارهای الکتریکی قلبی پرداخت.

 1901: ویلم اینکوهاوس، فیزیکدان هلندی، نخستین نوار الکتریکی قلبی را در انسان ثبت کرد.

1920-1930: کارشناسان اروپایی و آمریکایی مانند آرتور ویلبر و فرانک نورث در توسعه روش‌های استفاده از  الکتروکاردیوگرام یا EKG پیشرفت‌هایی کردند و روش‌های ثبت نوارهای الکتریکی قلبی را بهبود بخشیدند.

1930-1940: روش‌های جدیدی برای ثبت نوارهای الکتریکی قلبی توسط محققان مانند ویلیام اترینگهام، کارل آسموس و ویلیام لوفتین توسعه یافت. آن‌ها به ویژه بر روی استفاده از اندازه‌گیری‌های دقیقتر و تکنیک‌های جدید تاکید داشتند.

1950 و بعد از آن: ابتکارات بسیاری در زمینه نرم‌افزارها و تجهیزات الکترونیکی برای ثبت و تحلیل نوارهای قلبی صورت گرفت. این پیشرفت‌ها باعث شد تا استفاده از  الکتروکاردیوگرام یا EKG به عنوان یک ابزار تشخیصی اساسی در پزشکی قلب و عروق روزافزون شود.

امروزه،  الکتروکاردیوگرام یا EKG یکی از ابزارهای تشخیصی اصلی در پزشکی است که به صورت گسترده برای تشخیص اختلالات ریتم قلب، آسیب‌های عضلانی، عوارض دارویی و سایر مشکلات قلبی استفاده می‌شود.

چه زمانی باید نوار قلب بگیریم؟

نوار قلب یکی از ابزارهای تشخیصی مهم در ارزیابی وضعیت قلب است و ممکن است در موارد مختلفی مورد استفاده قرار بگیرد. برخی از مواردی که ممکن است نیاز به گرفتن  الکتروکاردیوگرام یا EKG داشته باشند عبارتند از:

1. مشکلات قلبی: اگر شما یا پزشک شما شکایت از علائمی مانند درد قفسه سینه، ضربان قلب نامنظم، احساس ناراحتی یا دیگر علائم مرتبط با مشکلات قلبی داشته باشید، پزشک ممکن است تست نوار قلب را تجویز کند.

2. بررسی علائم و نشانه‌های دیگر: نوار قلب ممکن است برای بررسی علائم، معاینه فیزیکی قلب و نشانه‌های دیگر نیز تجویز شود که ممکن است به نحوی مرتبط با قلب باشند، اما برای تشخیص دقیقتر نیاز به تست‌های تشخیصی دیگر همچون آنژیوگرافی یا آنژیوگرافی کمی قبل از ترتیب مطبوعات بوده و پزشک از  الکتروکاردیوگرام یا EKG برای کمک به تفسیر نتایج استفاده می‌کند.

3. بررسی پیش فعالیت: در برخی موارد، پزشک ممکن است نوار قلب را برای بررسی وضعیت قلب در زمان استراحت و پیش از فعالیت‌های بدنی مانند ورزش یا فعالیت‌های جسمانی دیگر تجویز کند.

4. بررسی عوارض دارویی: ممکن است پزشک در صورت مشکوک بودن به عوارض جانبی داروهایی که شما مصرف می‌کنید، الکتروکاردیوگرام یا EKG را تجویز کند تا اثرات داروها بر فعالیت قلب را بررسی کند.

بنابراین، زمانی که شما یا پزشکتان شکی دارید که نیاز به بررسی وضعیت قلب دارید یا در صورت داشتن هر یک از علائم مشکوک مرتبط با مشکلات قلبی، ممکن است نوار قلب تجویز شود. همچنین، در برخی موارد این تست به عنوان قسمتی از یک برنامه مراقبتی معمول، مثلاً در مواردی که شما باید تحت بازرسی مداوم قلبی باشید، ممکن است انجام شود.

نوار قلب چه چیزی را نشان می دهد؟

نوار قلب یا الکتروکاردیوگرام (ECG یا EKG) نشانگر فعالیت الکتریکی قلب است. این فعالیت‌های الکتریکی ناشی از انقباض و انبساط متوالی بخش‌های مختلف قلب هستند که توسط  الکتروکاردیوگرام یا EKG ضبط و نمایش داده می‌شوند. اطلاعاتی که از نوار قلب به دست می‌آید عبارتند از:

1. ریتم قلب: نوار قلب به پزشک اطلاع می‌دهد که ضربان قلب به نرمالی انجام می‌شود یا در صورتی که ریتم قلب ناهنجار است، نوع ناهنجاری ریتم را نشان می‌دهد.

2. شانگرهای اختلالات ریتمی: نوار قلب می‌تواند اختلالات ریتمی مانند فیبریلاسیون دهلیزی، تاهی‌سینوسی و غیره را نشان دهد.

3. نشانگرهای آسیب عضلانی قلب: در صورت وجود آسیب به عضله قلب مانند ایسمی قلبی (بلوکه شدن عروق قلبی)، نوار قلب ممکن است تغییراتی در الگوی الکتریکی نشان دهد که به علائم آسیب عضلانی اشاره دارد.

4. وجود هیپرتروفی و دیگر مشکلات قلبی: الکتروکاردیوگرافی ممکن است تغییراتی را در الگوی الکتریکی نشان دهد که مربوط به هیپرتروفی قلبی (افزایش حجم عضله قلب) و دیگر مشکلات قلبی باشد.

5. نشانگرهای عوارض دارویی: در صورت مشکوک بودن به عوارض جانبی داروهایی که شخص مصرف می‌کند، الکتروکاردیوگرافی ممکن است تغییراتی را نشان دهد که مرتبط با اثرات دارویی بر فعالیت قلب است.

تشخیص بیماری قلبی با نوار قلب

تشخیص بیماری‌های قلبی با استفاده از نوار قلب (الکتروکاردیوگرافی یا ECG) امری مهم و معمولی است. در اینجا چند بیماری قلبی رایج هستند که ممکن است با  الکتروکاردیوگرام یا EKG تشخیص داده شوند:

• آریتمی‌ها (اختلالات ضربان قلب): شامل تاه‌بازی، فیبریلاسیون دهلیزی، فیبریلاسیون بطنی، و پرزهای اضافی می‌شوند. این نوع بیماری‌ها با الگوهای خاص در نوار قلب قابل شناسایی هستند.
• بلوک‌های قلبی: این شامل بلوک‌های چپ و راست دهلیزی و بلوک‌های بطنی است که در نوار قلب با قطع یا تغییرات در الگوهای ضربان مشخص می‌شوند.
• بیماری‌های عروق کرونری: نشانگانی مانند ایسکمی قلبی که ناشی از فشار خون ناشی از فشار خون پایین، اختلال در رساندن خون به قلب، وجود لوله‌های خونی مسدود یا بیماری عروق کرونری می‌باشد.
• انواع بیماری‌های قلبی مادرزادی: این شامل اختلالات مانند تنگی شریان پلورال و نقص‌های ساختاری دیگر است که ممکن است با الگوهای خاصی در نوار قلب ظاهر شوند.
• دیگر بیماری‌های قلبی: شامل بیماری‌هایی مانند میوکاردیت (التهاب عضله قلب)، بیماری‌های متابولیک قلبی و سایر بیماری‌هایی که می‌توانند به عملکرد قلب آسیب برسانند.

همچنین، نوار قلب می‌تواند به عنوان ابزاری برای ارزیابی فعالیت قلبی در زمان استراحت یا فعالیت‌های فیزیکی استفاده شود و به پزشک کمک می‌کند تا عملکرد قلبی فرد را ارزیابی کند و هر نوع ناهنجاری را تشخیص دهد. اما لازم به ذکر است که نتایج  الکتروکاردیوگرام یا EKG همواره نمی‌تواند تمامی بیماری‌های قلبی را تشخیص دهد و در برخی موارد نیاز به تست‌های دیگری مانند آنژیوگرافی یا اکوکاردیوگرافی نیز مطرح می‌شود.

نوار قلب چه چیزی را نشان می دهد؟

تست نوار قلب برای ضبط و نمایش الگوی الکتریکی فعالیت قلب به کار می‌رود. نوار قلب می‌تواند اطلاعات مهمی ارائه دهد که به پزشک کمک می‌کند تا عملکرد قلبی شما را ارزیابی کند و هر نوع ناهنجاری را تشخیص دهد. برخی از اطلاعاتی که نوار قلب ممکن است نشان دهد عبارتند از:

1. ضربان قلب: نوار قلب نشان می‌دهد که چقدر قلب شما به صورت منظم یا نامنظم ضربان می‌زند.

2. آریتمی‌ها (اختلالات ضربان قلب): شامل تاه‌بازی، فیبریلاسیون دهلیزی، فیبریلاسیون بطنی، بلوک‌های قلبی و پرزهای اضافی می‌شوند.

3. انواع بلوک‌های قلبی: بلوک‌های قلبی شامل بلوک‌های چپ و راست دهلیزی و بلوک‌های بطنی می‌شوند.

4. بیماری‌های عروق کرونری: ممکن است نوار قلب نشان دهنده نشانگانی مانند ایسکمی قلبی (کاهش عرض عروق قلبی) باشد.

5. بیماری‌های قلبی مادرزادی: الگوهای خاصی در  الکتروکاردیوگرام یا EKG ممکن است نشان دهنده وجود بیماری‌های مادرزادی مانند تنگی شریان پلورال و نقص‌های ساختاری دیگر باشد.

6. دیگر بیماری‌های قلبی: شامل بیماری‌هایی مانند میوکاردیت (التهاب عضله قلب)، بیماری‌های متابولیک قلبی و سایر بیماری‌هایی که می‌توانند به عملکرد قلب آسیب برسانند.

7. اثرات داروها و درمان‌های دیگر: تغییرات در نوار قلب ممکن است نشان دهنده تأثیر داروها، پیس‌میکرها، و دیگر درمان‌ها بر روی عملکرد قلب باشد. این اطلاعات می‌توانند به پزشک کمک کنند تا درمان مناسبی را برای شما تجویز کنند یا نیاز به تنظیمات درمانی را بررسی کنند.

8. ارزیابی عملکرد قلبی: نوار قلب به پزشک کمک می‌کند تا عملکرد قلبی شما را ارزیابی کند، از جمله نرخ ضربان قلب، طول دوره‌های الکتریکی، و دیگر پارامترهای مربوط به عملکرد الکتریکی قلب.

9. پیگیری بیماری‌های قلبی: اگر شما دارای بیماری قلبی هستید یا در گذشته علائمی از آن داشته‌اید، نوار قلب می‌تواند به عنوان یک ابزار پیگیری برای ارزیابی تغییرات در عملکرد قلب شما و اثرات درمانی استفاده شود.

10. تشخیص بیماری‌های اضطراری: در موارد اضطراری مانند حملات قلبی، نوار قلب ممکن است به عنوان یکی از ابزارهای اولیه برای تشخیص وضعیت قلبی فوری شما استفاده شود.

11. پیشگیری و ارزیابی عوامل ریسک قلبی: برخی از افراد ممکن است به دنبال پیشگیری از بیماری‌های قلبی باشند یا به دنبال ارزیابی عوامل ریسکی مانند فشار خون بالا یا کلسترول بالا باشند. نوار قلب ممکن است به پزشک کمک کند تا ریسک بیماری‌های قلبی شما را بررسی کند و برنامه‌ای برای پیشگیری از بیماری‌های مرتبط با قلب ارائه دهد.

همچنین، نوار قلب می‌تواند برای اهداف دیگری نیز استفاده شود، از جمله مانیتورینگ فعالیت قلبی در زمان فعالیت‌های ورزشی و استراحت، ارزیابی عملکرد قلب قبل از جراحی، و بررسی اثرات مراکز تحت تأثیر قلبی مانند استرس و اضطراب.

کی نوار قلب بدهیم؟

تشخیص اینکه چه زمانی باید نوار قلب بدهیم با بهترین دکتر فوق تخصص قلب وعروق است اما در اینجا نکاتی در این خصوص برای شما ذکر کرده ایم:

نوار قلب یکی از تست‌هایی است که برای ارزیابی عملکرد قلب و شناسایی مشکلات قلبی به کار می‌رود. این تست معمولاً توسط یک پزشک یا پرستار انجام می‌شود. در زیر شرایطی ذکر شده‌اند که ممکن است نیاز به انجام نوار قلب داشته باشید:

1. علائم و نشانه‌های مربوط به قلب: اگر شما یا پزشک متوجه علائم و نشانه‌هایی همچون درد در قفسه سینه، تنگی نفس، ضربان قلب نامنظم، گیجی یا حالت‌های دیگری که ممکن است به مشکلات قلبی اشاره داشته باشند، شده‌اید، پزشک ممکن است شما را برای انجام نوار قلب ارجاع دهد.

2. بررسی پیشگیرانه: در برخی موارد، نوار قلب به عنوان بخشی از بررسی پیشگیرانه قلبی انجام می‌شود. برای مثال، اگر شما فاکتورهای ریسک قلبی مانند چاقی، فشار خون بالا، دیابت یا سابقه خانوادگی بیماری قلبی داشته باشید، پزشک ممکن است شما را برای انجام  الکتروکاردیوگرام یا EKG مورد بررسی قرار دهد.

3. پیگیری درمان: در صورتی که شما بیماری قلبی داشته باشید یا داروهای قلبی مصرف می‌کنید، نوار قلب می‌تواند به عنوان یک ابزار برای پیگیری عملکرد قلب و اثرات درمانی از جمله داروها استفاده شود.

اگر پزشک شما تصمیم به انجام نوار قلب گرفته است، او شما را به یک مرکز تخصصی یا بیمارستان مراجعه خواهد کرد و تست را انجام داده و نتایج آن را تحلیل می‌کند.

انواع دیگر EKG

الکتروکاردیوگرافی (ECG یا EKG) یکی از اصلی‌ترین ابزارهای تشخیصی در پزشکی قلبی است که برای ضبط و نمایش الگوی الکتریکی فعالیت قلب به کار می‌رود. در طول زمان، انواع مختلفی از نوارهای قلبی (ECG) توسعه یافته‌اند که برای موارد خاص و استفاده در شرایط خاص مناسب هستند. برخی از انواع EKG شامل موارد زیر می‌شوند:

1. استاندارد (12 کانال): این نوع EKG شامل 12 الکترود است که در سه حالت مختلف (همچون استاندارد، زیرینه و فوقانی) بر روی بدن قرار می‌گیرند. این 12 الکترود اطلاعات مربوط به فعالیت الکتریکی قلب را از 12 جهت مختلف ضبط می‌کنند، که این اطلاعات برای تشخیص بیماری‌های قلبی و آریتمی‌ها بسیار مفید است.

2.  3 کانال (تلفنی EKG): این نوع EKG تنها شامل سه الکترود است که در صورت نیاز می‌تواند به صورت تلفنی استفاده شود. این مورد معمولاً برای بیمارانی که نیاز به مانیتورینگ مداوم دارند، مفید است.

3.  همراه با ولتاژ پایین (Holter EKG): این نوع EKG شامل الکترودهایی است که بیمار برای یک بازه زمانی طولانی‌تر (معمولاً 24 تا 48 ساعت) با خود حمل می‌کند. این نوع EKG برای تشخیص آریتمی‌های نادر و مشکلات قلبی که تنها در زمانی خاص رخ می‌دهند، مفید است.

4.  توپوگرافیک (ECG Topography): این نوع EKG به صورت دقیق الگوهای الکتریکی قلب را نشان می‌دهد و از آن برای بررسی عمق و مکانی انواع آریتمی‌ها و بیماری‌های قلبی استفاده می‌شود.

5. تمرینی (Exercise EKG): در این نوع EKG، بیمار در حین فعالیت ورزشی (مانند پیاده روی یا دوچرخه‌سواری)  الکتروکاردیوگرام یا EKG خود را ضبط می‌کند. این تست برای بررسی عملکرد قلبی در شرایط فعالیتی استفاده می‌شود.

6. ماهیانه (Ambulatory EKG Monitoring): این نوع EKG برای بیمارانی که نیاز به مانیتورینگ مداوم دارند ولی نیاز به حمل دستگاه‌های سنگین و بزرگ ندارند، استفاده می‌شود. بیمار الکترودهای کوچکی را در اطراف قفسه سینه می‌گیرد که به یک دستگاه کوچک قابل حمل متصل می‌شود و اطلاعات الکتریکی قلب را برای یک بازه زمانی طولانی‌تر (معمولاً یک تا چند روز) ضبط می‌کند.

7. اضافی در طی عمل جراحی (Intraoperative EKG): این نوع EKG در طی عمل جراحی قلب یا فرآیندهای جراحی دیگر که نیاز به مانیتورینگ فعالیت قلب دارند، استفاده می‌شود. این تست ممکن است برای اطمینان از عملکرد صحیح قلب در طول عمل جراحی و یا شناسایی هرگونه مشکلات الکتریکی قلبی که در طی عمل ممکن است پدید آید، انجام شود.

8. در زمان استراحت و استرس (Resting and Stress EKG): این نوع EKG شامل ضبط فعالیت قلب در دو حالت استراحت و استرس فیزیکی (معمولاً با استفاده از دوچرخه ثابت یا مهماندار) است. این تست برای تشخیص بیماری‌های عروق کرونری و ارزیابی وضعیت عملکرد قلبی در شرایط استراحت و فعالیت فیزیکی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

9.  در محیط پزشکی اورژانسی (Emergency EKG): این نوع EKG به صورت سریع در مواقع اورژانسی و برای بیمارانی که به شدت نیاز به ارزیابی قلبی دارند، انجام می‌شود. هدف از این تست، تشخیص سریع حالات اورژانسی مانند حملات قلبی است.

هر یک از این انواع EKG با توجه به نیازهای بیمار و موقعیت مورد استفاده، اهمیت و کاربردی خاص دارند و توسط پزشکان برای تشخیص و مانیتورینگ بیماران استفاده می‌شوند.

تفسیر نوار قلب

تفسیر  الکتروکاردیوگرام یا EKG می‌تواند توسط پزشک یا تخصصی مرتبط با قلب و عروق انجام شود. این تفسیر بر اساس الگوهای الکتریکی مشاهده شده در نوار قلب، نشانه‌هایی که نوار قلب ارائه می‌دهد و نیاز به اطلاعات بیشتری مانند سابقه پزشکی، علائم بالینی، و نتایج سایر آزمایش‌ها انجام می‌شود. در زیر چند مثال از تفسیرهای معمولی نوار قلب آورده شده است:

1. ضربانات نامنظم (Atrial Fibrillation): این الگوی الکتریکی قلبی با تغییرات غیرطبیعی در نوار قلب، به ویژه در بخش دهلیزها، مشخص می‌شود. ضربانات نامنظم و نویزهای بیشتر در نوار قلب از نوعی از فیبریلاسیون دهلیزی یا تاه‌بازی ممکن است نشانگر باشد.

2. آتریو ونتریکولار بلوک (AV Block): در این مورد، انتقال ایمپالس بین دهلیزها و بطن‌ها مختل می‌شود. این ممکن است به علت بلوک کامل یا بخشی در سیستم تولید و انتقال ایمپالس‌های الکتریکی باشد.

3. ضربانات زیاد قلب (Tachycardia): وجود ضربانات زیادی در نوار قلب ممکن است نشانه تاه‌بازی، فیبریلاسیون دهلیزی، یا سایر اختلالات ضربان باشد.

4. اختلالات عروق کرونری (Coronary Artery Disease): الگوهای خاصی در نوار قلب ممکن است نشانگر ایسکمی قلبی یا حمله قلبی باشند. این شامل ST segment elevation یا depression و T wave inversion می‌شود.

5. ضربانات کم قلب (Bradycardia): وجود ضربانات کمتر از حد معمول ممکن است به علت بلوک کامل AV، مشکلات در سیستم عصبی قلبی، یا بیماری‌های دیگر باشد.

تفسیر الکتروکاردیوگرام یا EKG به عنوان یک ابزار تشخیصی بسیار حیاتی است و نیازمند دانش و تخصص پزشکان متخصص در زمینه قلب و عروق است. اطلاعات کامل و دقیق، همراه با سوابق پزشکی و علائم بالینی بیمار، برای تشخیص صحیح و درمان مناسب بیماری‌های قلبی بسیار مهم است.

راهنمایی برای مراجعه به بهترین پزشک فوق تخصص قلب و عروق برای نوار قلب

برای مراجعه به پزشک فوق تخصص قلب و عروق برای انجام نوار قلب، می‌توانید مراحل زیر را دنبال کنید:

1. انتخاب پزشک متخصص: در ابتدا باید یک پزشک متخصص در زمینه قلب و عروق پیدا کنید. مطمئن شوید که این پزشک دارای تخصص و تجربه کافی در انجام و تفسیر نوار قلب و تشخیص بیماری‌های قلبی است.
کلینیک قلب و عروق سپید مفتخر است که با همراهی و حضور بهترین دکتر فوق تخصص قلب و عروق را دارد.
جهت دریافت نوبت با ما در ارتباط باشید.

2. پیدا کردن یک مرکز تخصصی: مراکز تخصصی قلب و عروق معمولاً دارای تجهیزات پیشرفته‌ای برای انجام آزمایشات قلبی مانند نوار قلب هستند. به دنبال یک مرکز با سابقه خوب، تجهیزات مدرن و پزشکان و تیم درمانی متخصص باشید.

3. قرار ملاقات: برای تعیین وقت ملاقات با پزشک فوق تخصص قلب و عروق، با دفتر یا مرکز پزشکی تماس بگیرید و وقت ملاقات مناسب را برای انجام نوار قلب درخواست کنید.

4.آماده‌سازی موارد لازم: قبل از مراجعه به پزشک، ممکن است نیاز باشد که برخی از موارد را آماده کنید، مانند سوابق پزشکی شما، داروهایی که مصرف می‌کنید، و هرگونه نتایج آزمایش‌های قبلی. اطمینان حاصل کنید که شماره بیمه‌نامه و اسناد هویت شما همراه دارید.

5. ملاقات با پزشک و انجام این تست: در روز ملاقات، به دقت به توضیحات پزشک گوش دهید و هرگونه سوال یا نگرانی خود را به او بگویید. پس از مصاحبه و انجام بررسی‌های لازم،  الکتروکاردیوگرام یا EKG توسط تکنسین یا پرستار تهیه خواهد شد و سپس توسط پزشک تفسیر خواهد شد.

6. دریافت نتایج و درمان: پس از اتمام این تست و تفسیر آن توسط پزشک، او به شما نتایج و راهنمایی‌های لازم را ارائه خواهد داد. در صورتی که نیاز به درمان یا تست‌های بیشتر باشد، پزشک شما را هدایت خواهد کرد.

با رعایت این مراحل، می‌توانید به طور موثر به پزشک فوق تخصص قلب و عروق مراجعه کرده و نوار قلب خود را انجام دهید.